Beelden zeggen meer dan 1000 woorden

Het verzamelen van gegevens over sloppenwijken via de Poverty Survey is van cruciaal belang, maar CR vult dit nu aan via een innovatief project, photovoice genaamd, dat foto's gebruikt die door de begunstigden zijn gemaakt om het personeel van de NGO een beter inzicht te geven in hun leven, hun prioriteiten en de problemen waarmee ze worden geconfronteerd. In november '23 vlogen Esther Sulkers, bestuurslid en voorzitter van de Calcutta Rescue research team, samen met Karijn Kakebeeke, een Nederlandse documentairefotograaf en ervaren Photovoice-trainer, naar Kolkata om een cursus te geven met CR-studenten en een training met het CR-outreachteam. 

Wat is Photovoice?

Photovoice is een participatieve onderzoeksmethode waarbij mensen foto's gebruiken om hun gemeenschap, ervaringen en perspectieven te delen. Het stelt deelnemers in staat om hun stem te laten horen door middel van fotografie. Deelnemers maken foto's van aspecten van hun leven, omgeving, uitdagingen of positieve elementen en gebruiken deze foto's vervolgens als basis voor discussies en verhalen. 

Deze methode wordt vaak gebruikt in gemeenschapsontwikkeling, volksgezondheid, onderwijs en sociaal onderzoek om de ervaringen en standpunten van mensen te begrijpen, vooral van degenen die anders mogelijk niet gehoord worden.

Het is krachtig om verschillende redenen:

• Empowerment: Photovoice geeft deelnemers een stem en de mogelijkheid om hun eigen verhalen te vertellen. Het verhoogt de zelfexpressie en het gevoel van eigenwaarde van de deelnemers. 
•  Visuele communicatie: Foto's kunnen krachtige boodschappen overbrengen die soms moeilijk in woorden te vatten zijn. Het maakt complexe problemen toegankelijker en begrijpelijker. 
• Diepgaand begrip: Door deelnemers de controle te geven over het vastleggen en delen van hun ervaringen, biedt Photovoice onderzoekers en beleidsmakers een dieper inzicht in de behoeften, prioriteiten en uitdagingen van de gemeenschap.

Het is goed omdat het een inclusieve, participatieve benadering is die de stemmen van mensen in de frontlinie van kwesties centraal stelt en hen in staat stelt om actief deel te nemen aan het onderzoeks- of besluitvormingsproces.

Zestien studenten leerden van Karijn over verschillende aspecten van fotografie en gingen vervolgens de wijk in om foto's te maken die verband hielden met gendergelijkheid, een groot probleem in India dat rechtstreeks verband houdt met gezondheid en armoede.

Vervolgens werden ze aangemoedigd om over hun foto's te praten en gemeenschappelijke thema's te identificeren, voordat ze een tot nadenken stemmende tentoonstelling organiseerden voor personeel, ouders en gasten.

Het gaf het personeel niet alleen belangrijke inzichten in de levens en opvattingen van studenten, maar stelde de studenten ook in staat nieuwe perspectieven te ontwikkelen, individueel en samen.

Studenten kregen inzicht in gendergelijkheid en gendernormen. Sommige studenten deelden hun leerresultaten en gedachten: "we leerden over de basisconcepten van fotografietraining, ik merkte dat onze samenleving zich op verschillende manieren gedraagt ten opzichte van mannen en vrouwen; als we een gendergelijke samenleving willen maken, moet de verandering op gang worden gebracht van ons huis. Moeders moeten extra moeite doen om hun jongenskind huishoudelijke activiteiten te leren". Sommige studenten gaven aan dat gendertraining en training van levensvaardigheden deel moeten uitmaken van het leerplan van hun overheidsschool, zodat iedereen gelijke kansen krijgt om over gender te leren. Enkele van de belangrijke observaties van studenten zijn dat iedereen financieel onafhankelijk moet zijn, ongeacht geslacht; we moeten de financiële verantwoordelijkheid niet alleen bij mannen leggen en voor de huishoudelijke taken is het niet acceptabel om de verantwoordelijkheid alleen bij vrouwen te leggen.